János Bolyai
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
János Bolyai (ur. 15 grudnia 1802 w Kolozsvárze, zm. 27 stycznia 1860 w Marosvásárhely) – węgierski matematyk, odkrywca i badacz geometrii nieeuklidesowej (niezależnie od Łobaczewskiego).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Rodzicami Jánosa Bolyaiego byli Zsuzsanna Benkö i Farkas Bolyai. Farkas był matematykiem[1], wykładał matematykę, fizykę i chemię w kalwińskim kolegium w Marosvásárhely (obecnie Târgu Mureș).
Do 9. roku życia János uczył się w domu, potem uczył się w szkole. W wieku lat 13. uczęszczał na zajęcia w kolegium w Marosvásárhely; znał wtedy podstawy rachunku różniczkowego i całkowego. W czerwcu 1817 János uzyskał dyplom College’u, ale jeszcze przez rok uczył się tam. Od 1818 do 1822 studiował w Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiedniu, kończąc w tym czasie siedmioletni program studiów. Szkoła ta była elitarną akademią inżynieryjno-wojskową[2].
We wrześniu 1823 rozpoczął służbę wojskową w wojskach inżynieryjnych Cesarstwa Austriackiego. W służbie wojskowej pozostał przez 11 lat.
Od 1834 żył razem z Rozalią Kibédi Orbán, z którą mieli dwójkę dzieci. Pobrali się oni dopiero w maju 1849. Trzy lata później rozstali się.
Dzieło
[edytuj | edytuj kod]Już w czasie studiów w Wiedniu János Bolyai zainteresował się postulatem równoległości i około 1820 zaczął rozwijać podstawy geometrii hiperbolicznej. Wyniki tych badań zostały opublikowane w 1832 pod tytułem Appendix scientiam spatii absolute veram exhibens [‘dodatek, w którym przedstawiona jest absolutnie prawdziwa nauka o przestrzeni’] jako aneks do pracy Tentamen jego ojca, Farkasa[3].
Rozwinął formalny system liczb zespolonych jako par liczb rzeczywistych.
Oprócz matematyki zajmował się filozofią, której zarysy znane są z fragmentów jego prac o duszy, materii i o duchu, jak też z jego listu do cesarza Franciszka Józefa, w którym były też zawarte propozycje dotyczące systemu podatkowego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Uniwersytet w Klużu-Napoce nosi jego imię: Babeș-Bolyai Uniwersytet, pierwsza część nazwy pochodzi od Wiktora Babeșa.
- ↑ Annemarie Maeger: János Bolyai: der Mozart der Mathematik. Hamburg: Maeger, 1999. ISBN 3-929805-10-3.
- ↑ Bólyai János, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-05-03] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: János Bolyai w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
- ISNI: 0000000108651826
- VIAF: 5062952
- LCCN: n80102026
- GND: 119372886
- LIBRIS: khwzzr335fvljtz
- BnF: 129506836
- SUDOC: 027359697
- SBN: PUVV136642
- NLA: 35274155
- NKC: jn20010525264
- BNE: XX4854813
- NTA: 073433705
- BIBSYS: 90144934
- CiNii: DA01180644
- Open Library: OL1683374A
- PLWABN: 9810607167405606
- NUKAT: n2002070173
- J9U: 987007258847105171
- LNB: 000131795
- CONOR: 165064035
- NSZL: 76954